Zo’n 17 jaar geleden heb ik twee schootlieren vervangen door nieuwe. Het werden Lewmar 16 self-tailing lieren. Ik heb ze stevig vastgezet met 5 RVS-bouten en moest daarvoor extra gaten boren in het polyester. De nieuwe lieren waren groter dan de oude niet self-tailing en bleken een duidelijke verbetering. Ze functioneerden goed en ik had er geen zorgen over.
Vorig jaar hebben we weinig gezeild en veel op de motor gevaren, onder andere naar Parijs. Teruggekomen hebben we de mast weer op de boot gezet en wilden gaan zeilen. Helaas bleek de bakboordlier met moeite in beweging te komen. Daarom heb ik in de haven de lier uit elkaar gehaald. Hoe moest dat ook alweer?
Voorzichtig met al dat water om je heen. Daarom een plank tegen de zeereling aangezet om ongelukken te voorkomen. Zorgvuldig de ‘kap’ eraf gehaald. De rollagers bleken vastgekoekt door een mengsel van oud liervet en zoutkristallen. Er viel zelfs een rollager uit de ‘liermantel’ en die werd net tegengehouden door de plank die ik had neergezet. Tevreden over mezelf ging ik verder. Zonder de lier van de kuiprand te demonteren heb ik de tandwielen en lagers ingevet. De lier heb ik weer in elkaar gezet, maar toen ik de ‘kap’ er weer opzette sprong een van de drie palletjes die ik net had ingevet met een boogje over de beschermende plank heen en belandde met een klein plonsje in het water…. De lier heb ik verder in elkaar gezet, maar wat ik al vermoedde: met twee palletjes werkt de lier niet. Bijzonder onhandig als je met wat wind overstag wil gaan. Gevaarlijk ook, want je vingers kunnen klem komen te zitten met alle gevolgen van dien.

Aan het eind van het seizoen heb ik de lieren van de boot afgehaald en mee naar huis genomen. In januari had ik tijd om me verder in het probleem te verdiepen. Er blijkt een onderhoudssetje van Lewmar te bestaan met zes palletjes en negen veertjes en dat heb ik gekocht samen met nieuw liervet. De twee lieren heb ik helemaal gedemonteerd en alle onderdelen schoongemaakt in een bak met terpentine. Daar kwam veel vuil tevoorschijn. Toen alles weer in elkaar gezet inclusief nieuw palletje en veertje. Alles met veel liervet. De lieren lijken goed te werken, maar dat weet ik natuurlijk pas als er echt kracht op komt. Nu maar wachten op mooi weer!
Ongetwijfeld zijn er leden van onze Midgetclub die meer ervaren zijn in onderhoud van lieren dan ik, maar die daag ik uit om daarover een stukje te schrijven in ’t Spitsgattertje.

Jan van Aken
Midget 26 ‘IRIS’
Spitsgattertje 160, februari 2017